پسوندهای کشوری دامنه‌ها (Country Code Top-Level Domains یا ccTLDs) به مجموعه‌ای از پسوندهای اینترنتی گفته می‌شود که به طور خاص برای شناسایی کشورها یا مناطق جغرافیایی خاص طراحی شده‌اند. این پسوندها معمولاً شامل دو حرف هستند و به دنبال نام دامنه (مانند ".ir" برای ایران، ".uk" برای بریتانیا یا ".de" برای آلمان) می‌آیند.
پسوندهای کشوری برای نخستین بار در سال 1985 معرفی شدند. آن زمان، استانداردهای اینترنتی توسعه داده می‌شدند و نیاز به یک سیستم شناسایی جغرافیایی برای وب‌سایت‌ها احساس می‌شد. به همین دلیل، سازمان اینترنتی "ICANN" (Internet Corporation for Assigned Names and Numbers) برای هر کشور یک کد دو حرفی تخصیص داد. این کدها در ابتدا به منظور تسهیل در شناسایی منابع اینترنتی خاص هر کشور استفاده شدند.
از جمله ویژگی‌های پسوندهای کشوری دامنه‌ها می توان به موارد زیر اشاره نمود:
ساختار دو حرفی: پسوندهای کشوری معمولاً از دو حرف انگلیسی تشکیل شده‌اند که به کد دو حرفی آن کشور اشاره دارند. به عنوان مثال:
".us" برای ایالات متحده آمریکا
".de" برای آلمان
".jp" برای ژاپن
".ca" برای کانادا
ارتباط مستقیم با کشورها: پسوندهای کشوری با هر کشور خاص ارتباط دارند و در بسیاری از موارد، فقط به افرادی که اقامت آن کشور را دارند یا کسب‌وکارهایی که در آن کشور ثبت شده‌اند، تعلق دارند. این ویژگی باعث می‌شود که این دامنه‌ها برای شناسایی هویت جغرافیایی و فرهنگی کشورها مفید باشند.
منحصربه‌فرد بودن: هر کشور فقط یک پسوند کشوری دارد که مختص آن است. این دامنه‌ها برای جلوگیری از تداخل با دامنه‌های جهانی (.com، .org و غیره) طراحی شده‌اند تا هویت ملی و جغرافیایی سایت‌ها را بهتر نشان دهند.
محدودیت‌ها و قوانین استفاده از پسوندهای کشوری
محدودیت‌های جغرافیایی: بسیاری از پسوندهای کشوری تنها برای افراد یا شرکت‌های مستقر در آن کشور قابل دسترسی هستند. به عنوان مثال، برای ثبت دامنه ".uk"، معمولاً باید یک آدرس در بریتانیا داشته باشید. البته در برخی کشورها، این محدودیت‌ها کاهش یافته‌اند و برای ثبت دامنه‌ها شرایط خاصی وجود ندارد.
رعایت قوانین محلی: هر کشور قوانینی خاص برای ثبت دامنه‌های کشوری خود دارد. برخی از کشورها محدودیت‌هایی برای نوع محتوا یا استفاده از دامنه‌ها دارند که باید رعایت شوند. به عنوان مثال، برخی کشورها برای نام دامنه‌ها فقط مجوز ثبت نام‌های خاص را صادر می‌کنند.
قوانین امنیتی و حریم خصوصی: برخی کشورها دارای قوانین سخت‌گیرانه‌تری برای حفاظت از داده‌ها و حریم خصوصی دارند که می‌تواند بر ثبت دامنه‌ها تأثیر بگذارد. به همین دلیل، برخی از کاربران ممکن است برای حفظ حریم خصوصی خود از استفاده از پسوند کشوری خاص خودداری کنند.
در صورتی که شما تمایل دارید دامین خود را با یکی از پسوندهای کشوری ثبت نمایید توصیه میگردد ابتدا از شرایط و قوانین ثبت و یا حتی تمدید هر دامین اطلاعات لازم را کسب و سپس در صورت تمایل نسبت به ثبت دامین اقدام نمایید، چرا که به عنوان مثال برخی از دامنه ها به دلیل شرایط خاص تنها امکان ست شدن آی پی بر روی آنها وجود دارد.
در پویاسازان